اعرابى و رسول اکرم
عربى بیابانى و وحشى وارد مدینه شد و یکسره به مسجد آمد تا مگر از رسول خدا سیم و زرى بگیرد. هنگامى وارد شد که رسول اکرم در میان انبوه اصحاب و یاران خود بود. حاجت خویش را اظهار کرد و عطائى خواست. رسول اکرم چیزى به او داد، ولى او قانع نشد و آن را کم شمرد، بعلاوه سخن درشت و ناهموارى بر زبان آورد و نسبت به رسول خدا جسارت کرد. اصحاب و یاران سخت در خشم شدند و چیزى نمانده بود که آزارى به او برسانند، ولى رسول خدا مانع شد.
ادامه مطلب ...محبت به اهل بیت بهترین عبادت
قَالَ لِی أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام إِنَّ فَوْقَ کُلِّ عِبَادَةٍ عِبَادَةٌ وَ حُبُّنَا أَهْلَ الْبَیْتِ أَفْضَل
حفص دهّان مىگوید: امام صادق علیه السلام به من فرمود: ما فوق هر عبادتى عبادت دیگر است، و محبّت ما خاندان بهترین عبادت است.
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه وآله : لِکُلِّ شَیْءٍ أَسَاسٌ وَ أَسَاسُ الْإِسْلَامِ حُبُّنَا أَهْلَ الْبَیْت
هر چیزى بنیادى دارد و بنیاد اسلام دوستى ما خاندانست .
قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ علیه السلام وَلَایَتُنَا وَلَایَةُ اللَّهِ الَّتِی لَمْ یَبْعَثْ نَبِیّاً قَطُّ إِلَّا بِهَا
جابر گفت: حضرت باقر فرمود ولایت ما ولایت خدا است که پیامبرى را هرگز مبعوث نکرد مگر با ولایت ما
وَ اللَّهِ وَ مَا مِنْ نَبِیٍّ وَ لَا مَلَکٍ إِلَّا وَ کَانَ یَدِینُ بِمَحَبَّتِنَا
جابر جعفى از حضرت باقر علیه السّلام نقل کرد : بخدا قسم هیچ پیامبر و فرشتهاى نیست مگر اینکه معتقد بمحبت ما است.
-----------
برگرفته از نر م افزار گنجینه روایات نور
جامع الأحکام (صافى)؛ ج1، ص: 99
- نظر حضرتعالى در مورد مصافحه بعد از نماز جماعت چیست؟ آیا این کار بدعت است؟
ج- مصافحه بعد از نماز اگر بقصد ورود نباشد اشکال ندارد.
________________________________________
گلپایگانى، لطف الله صافى، جامع الأحکام (صافى)، دو جلد، انتشارات حضرت معصومه
سلام الله علیها، قم - ایران، چهارم، 1417 ه ق
------------------------------------------------------
جامع المسائل (فارسى - فاضل)؛ ج1، ص: 119
______________________________
(1)- در سفینة البحار مادۀ
«عرج» وارد شده است:
«وقتى حضرت پیامبر صلّى اللّه علیه و آله به معراج برده شد، جماعت زیادى از انبیا به آن حضرت در نماز اقتدا کردند و پس از تمام شدن نماز حضرت ابراهیم علیه السّلام ابتدا با حضرت پیامبر صلّى اللّه علیه و آله و سپس با حضرت على علیهم السّلام مصافحه کرد». ولى استفاده استحباب مصافحه بعد از نماز از این روایت مشکل است.
________________________________________
لنکرانى، محمد فاضل موحدى، جامع المسائل (فارسى - فاضل)، دو جلد، انتشارات امیر
قلم، قم - ایران، یازدهم، ه ق
==============================================================
مجمع المسائل (للگلبایگانی)؛ ج4، ص: 112
310- مطلوبیت مصافحۀ مؤمنین با یکدیگر بنحو اطلاق، نه خصوص بعد از نماز، از روایات استفاده مىشود، بنا بر این مصافحۀ بعد از نماز بعنوان همان مطلوبیت مانعى ندارد.
________________________________________
گلپایگانى، سید محمد رضا موسوى، مجمع المسائل (للگلبایگانی)، 5 جلد، دار القرآن
الکریم، قم - ایران، دوم، 1409 ه ق
===================================================
استفتاءات جدید (مکارم)؛ ج1، ص: 91
سؤال 281- برخى از دانشجویان عقیده دارند از آنجا که حکم مصافحه بعد از نماز در احادیث نیامده است این کار بدعت محسوب مىشود و باید ترک کرد و از طرفى در صورت ترک مصافحه بعد از نماز اهداف خاصّ نماز جماعت آن چنان که شایسته است به اجرا در نمىآید حال تمنّا دارد حکم مصافحه بعد از نماز را بیان بفرمایید؟
جواب: بدعت آن است که چیزى را به قصد جزئیّت در دین انجام دهد و یا در
استفتاءات جدید (مکارم)، ج1، ص: 92
عمل معرّف چنین مطلبى باشد بنابراین اگر مصافحه را به نیّت مطلوبیّت مطلقى که دارد انجام دهند و گاهى نیز آن را ترک کنند اشکالى حاصل نمىشود.
________________________________________
شیرازى، ناصر مکارم، استفتاءات جدید (مکارم)، 3 جلد، انتشارات مدرسه امام على بن
ابى طالب علیه السلام، قم - ایران، دوم، 1427 ه ق
=======================================
استفتاءات (امام خمینى)؛ ج1، ص: 167
مصافحۀ بعد از نماز که در میان مؤمنین و بعد از نمازهاى جماعت رایج است، چه حکمى دارد؟
ج- مانع ندارد
________________________________________
خمینى، سید روح اللّٰه موسوى، استفتاءات (امام خمینى)، 3 جلد، دفتر انتشارات
اسلامى وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، قم - ایران، پنجم، 1422 ه ق