تفاوت دید

با یکى از دوستان خوبم بر سر سفره نشسته بودیم. او به پیاز علاقه داشت و به خوردن آن مشغول بود. کودکى در آن جا بود، مقدارى از آن پیاز را دهان گذاشت. اشکش سرازیر شد و زبانش سوخت و آن را رها کرد. دوستم خندید؛ خنده‏اى پربار و پر از برداشت؛ که عده‏اى به خاطر جهتى از چیزهایى مى‏گذرند، اما عده‏اى دیگر، همان چیز را به همان خاطر مى‏خواهند. آن تیزى و تندى که کودک را فرارى کرده، مرا به سوى خود کشانده است و سپس ادامه داد در برابر سختى‏ها و ناراحتى‏ها عده‏اى به همان خاطر که ما فرار مى‏کنیم، به استقبال مى‏روند و از سختى‏ها بهره مى‏گیرند. همان دردها و فشارها که ما را از پاى در مى‏آورد، همان‏ها به عنوان پا، عامل حرکت و پیشرفت و ورزیدگى عده‏ اى مى‏ شود