تذکر تربیتی :

  ((تمثیلی درباره پرورش استعدادها)) 

ترس و ارعاب و تهدید در انسانها عامل تربیت نیست.

(تربیت به همان معنای پرورش)؛ یعنی، استعدادهای هیچ انسانی را از راه ترساندن، زدن، ارعاب و تهدید نمی شود پرورش داد، همان طور که یک غنچه گل را نمی شود بزور به صورت گل در آورد؛ مثلاً: غنچه را بکشیم تا گل بشود، یا نهالی را که به زمین کرده ایم و می خواهد رشد بکند، با دست خودمان بگیریم، بزوربکشیم تا رشد بکند. رشد آن به کشیدن نیست، اعمال زور آنجا مفید نیست؛ فقط از راه طبیعی که احتیاج دارد به قوّه ی زمینی، خاک، آب، هوا، نور و حرارت[رشد می کند]. همانهایی را که احتیاج دارد باید به او بدهیم، خیلی هم با لطافت و نرمش و ملایمت؛ یعنی، از راه خودش، تا رشد بکند.

ولی اگر بخواهیم بزورگیاهی را رشد بدهیم[نتیجه نمی گیریم].

اصلاً اینجا عامل زور حکمفرما نیست. از نظر تربیت انسانها هم ترس و ارعاب عامل پرورش نیست.

 تعلیم و تربیت در اسلام، ص57.

ماخذ: تمثیلات و تشبیهات در آثار شهید مطهری – ع      صفحه: 195

عنوان مطلب: تمثیل - استعداد و پرورش آن