ولادت امام حسین علیه السلام- فطرس

یکی از موضوعاتی که در این ایام برخی سخنوران و مداحان به آن می پردازند که لازم هست دقت کافی را داشته باشند که متاسفانه ندارند باید گفت که چه لزومی داره  مطلبی رو عنوان کنیم که در آن به یک جواب قطعی نرسیدیم و نیز کلی شبهه اعتقادی هم درست کرده . و نیز بزرگانی مثل علامه طباطبائی و آیه الله جوادی آملی با آن مخالفت کردند .

بنده نکاتی رو درباره فطرس جمع آوری کردم که در اینجا قرار میدم امیدوارم که خوشتون بیاد . 

 

فطرس ملک و پناه بردن به گهوارۀ امام حسین(علیه السلام)

پرسش:

با توجه به اینکه فرشتگان معصومند و عذاب نمی شوند چگونه می شود داستان فطرس ملک را توجیه کرد؟

پاسخ:

روایاتی که دربارۀ تخلف بعضی از ملائکه از فرمان الاهی و احیانا تنبیه و مجازات آنها وارد شده است، نظیر روایت "فطرس"، چندان مسلم نیست و همۀ علمای اسلام چنین روایاتی را نپذیرفته­اند. برخی از آنان معتقدند: جریان فطرس به اثبات نیاز دارد؛ زیرا فطرس واژه­ای یونانی است و در دعای سوم شعبان هم فرشته خوانده نشده است. بلکه به این صورت آمده "و عاذ فطرس بمهده"؛ یعنی فطرس به گهوارۀ امام حسین (ع) پناه برد. از سوی دیگر سند این دعا هم باید تحقیق شود و میزان اعتبارش بدست آید... .[1]

عده ای دیگر منکر معصیت فرشتگان و تنبیه آنها هستند و می گویند: روایت عصیان فطرس، با آیۀ شریفۀ: "عِبادٌ مُکْرَمُونَ"[2] و آیۀ: "آنها دستورات الاهی را معصیت نمی کنند و آنچه را که امر شده اند انجام می دهند"،[3] منافات دارد.[4]

بنابراین، در نگاه این گروه بین آیات قرآن و روایات، منافات وجود ندارد و عصیان فرشتگان پذیرفته نیست.

از سوی دیگر علمای شیعه با فرض صحت چنین روایاتی، احتمالاتی را مطرح کرده اند:

1. بعضی از مفسران گفته­اند: مجازات و تنبیه ملائکه در اثر "ترک اَولی" بوده است، نه گناه و معصیت. منظور از ترک اولی، این است که آنها در اجرای دستورات الاهی عملی را که دارای اولویت بیشتری بوده رها کرده­اند و به سوی عمل کم اولویت رفته­اند، یا انجام عمل را در وقتی و شرایطی که اولویت بیشتری داشته است، رها کرده و در شرایط و وقت دیگری به جا آورده­اند و به همین جهت مجازات و تنبیه شده­اند.[5]

2. عده ای برای حل مشکل عصیان و تنبیه فرشتگان، احتمال داده­اند که این قبیل روایات مربوط به دسته­ای از ملائکه باشد که شبیه به انسان هستند. می­گوید: بعضی از ملائکه را در اخبار و احادیث "ملائکۀ زمینی" می­گویند، آنها موجوداتی هستند نامرئی، اما شاید خیلی به انسان شبیه­اند؛ یعنی تکلیف می­پذیرند و احیانا تمرد می­کنند. حقیقت اینها بر ما روشن نیست...حتی در بعضی از اخبار آمده است که بعضی از ملائکه از عنصرهای این عالم آفریده شده اند.[6]

بعضی هم معتقدند چنانچه درستی سند و فرشته بودن فطرس، هر دو اثبات شود، این امر با آیۀ "لا یَعْصُونَ اللّهَ"،[7] منافاتی ندارد؛ زیرا فرشتگان یکسان نیستند. فرشتگان حامل عرش، حامل وحی و مقامی والا دارند: "وَ ما مِنّا إِلاّ لَهُ مَقامٌ مَعْلُومٌ".[8] فرشتگان حامل وحی معصوم اند و تکامل هم ندارند. دلیلی نداریم که تمام فرشته­ها از یک سنخ باشند و فرشته­ای همانند انسان که دارای نفس مستکمله باشد، نداشته باشیم!. پس امکان دارد که فطرس از فرشتگان زمینی به شمار آید و با فرشتگان آسمانی یا اخروی تفاوت داشته باشد.[9]

3. با فرض صحت این روایات، این احتمال نیز مطرح است که چنین قضیه ای دارای یک معنای باطنی و سمبلیک باشد.

استاد شهید مرتضی مطهری در این مورد چنین می گوید: «داستان فطرس ملک، رمزی است از برکت وجود سیدالشهداء که بال شکسته ها با تماس به او صاحب بال و پر می شوند. افراد و ملت ها اگر به راستی خود را به گهواره حسینی بمالند از جزایر دور افتاده رهایی می یابند و آزاد می شوند.»[10]

با توجه به آنچه در کلام حضرت علی (ع) در توصیف و ویژگی های فرشتگان بیان شد[11]، اگر این کلام را وصف - فرشته بما هو فرشته - گرفتیم و گفتیم حضرت در بیان توصیف تمام فرشته­ها هستند، در این صورت باید نازل ترین درجۀ فرشتگان هم دارای آن ویژگی­ها باشند. لذا معصیت در حق آنها تصور ندارد، مگر به نحو ترک اولی و گناه منزلتی.[12] اما اگر گفتیم که حضرت در بیان توصیف فرشتگان خاصی بوده است و شاهد ما روایات دیگر این باب است، باید به یکی از توجیهاتی که در بالا بدان اشاره شد، روی بیاوریم.

به هر حال چون فرشتگان موجوداتی غیر مادی هستند، شناخت و آگاهی دقیق از آنها، تنها از راه آیات و روایات ممکن است و به هر روایتی نیز نمی توان تمسک کرد. بلکه باید روایات از نظر سند و دلالت کاملا مورد اعتماد باشند و تا به چنین روایتی دست نیافتیم، مرجع ما تنها آیات قرآن است.

--------------------------------------------------------------------------------

[1] پرسش و پاسخ ها در محضر آیت الله جوادی آملی، ج 2، ص 88.

[2] "وَ قالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمنُ وَلَدًا سُبْحانَهُ بَلْ عِبادٌ مُکْرَمُونَ"، انبیاء، 26.

آنها گفتند: "خداوند رحمان فرزندی برای خود انتخاب کرده است"! او منزه است (از این عیب و نقص)؛ آنها [= فرشتگان‏] بندگان شایسته اویند.

[3] "یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا قُوا أَنْفُسَکُمْ وَ أَهْلیکُمْ نارًا وَقُودُهَا النّاسُ وَ الْحِجارَةُ عَلَیْها مَلائِکَةٌ غِلاظٌ شِدادٌ لا یَعْصُونَ اللّهَ ما أَمَرَهُمْ وَ یَفْعَلُونَ ما یُؤْمَرُونَ"؛ ای کسانی که ایمان آورده‏اید خود و خانواده خویش را از آتشی که هیزم آن انسان ها و سنگ هاست نگه دارید؛ آتشی که فرشتگانی بر آن گمارده شده که خشن و سختگیرند و هرگز فرمان خدا را مخالفت نمی‏کنند و آنچه را فرمان داده شده‏اند (به طور کامل) اجرا می‏نمایند! ،تحریم، 6.

[4] علامه طباطبایی ره در تفسیر المیزان جلد 19 (ذیل آیه 6، سوره تحریم) می فرماید که تکلیف فرشتگان، تکلیف تکوینی است نه تشریعی؛ در نتیجه عقاب و ثواب برای فرشتگان وجود ندارد و با این حساب تمرّد و عصیان هم برای آنان متصوّّر نیست.

[5] آیت الله مکارم، در پرسش و پاسخهای حضوری.

[6] مرتضی مطهری، توحید، ص 342.

[7] "یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا قُوا أَنْفُسَکُمْ وَ أَهْلیکُمْ نارًا وَقُودُهَا النّاسُ وَ الْحِجارَةُ عَلَیْها مَلائِکَةٌ غِلاظٌ شِدادٌ لا یَعْصُونَ اللّهَ ما أَمَرَهُمْ وَ یَفْعَلُونَ ما یُؤْمَرُونَ تحریم، 6.

[8] صافات، 164.

[9] توصیه ها، پرسش ها و پاسخ ها در محضر آیت الله جوادی آملی، ج 2، ص 88-87.

[10] مجموعه آثار، ج 17 (یادداشت امام حسین(ع) و عیسی مسیح علیه السلام) ص 564.

[11] حضرت علی علیه السلام در بیان ویژگی های ملائکه می­فرماید: «خداوند ملائکه را خلق کرد و آنها را در آسمان­ها مسکن داد، در آنها سستی نیست، غفلت نیست، معصیت نمی­کنند و از همه موجودات به خداوند آگاه­تر و از همه به او نزدیک­تر و خداترس تر هستند، اطاعتشان از خدا از همه بیشتر است، نه خواب به دیدگان آنها راه می­یابد و نه دچار سهو و نسیان می­شوند و بدن­هایشان سست نمی­شود.»: بحار الانوار، جلد 59، ص 175- تفسیر القمی، جلد 2، ص 207- میزان الحکمه، ج 7، ص 194، چاپ دفتر تبلیغات اسلامی.

[12] در این بارۀ مقاله "پژوهشی در روایات فطرس ملک" اثر محمد احسانی فر از ص 68 تا 80 از مجله علوم حدیث شماره 34 (سال نهم، شماره چهارم، زمستان 1383) را ببینید . ایشان در این مقاله سند روایات فطرس را معتبر می داند و آن را به معنای گناه منزلتی می داند و گناه منزلتی هم منافاتی با عصمت ندارد.

منبع: پایگاه حوزه، شماره 3748

=============================

در ردّ این کلیّت به داستان «فُطْرُس» استناد شود، لیکن این داستان نه سند معتبری دارد و نه دلالتی قابل اعتماد؛ زیرا این‏گونه خبرها بر فرض صحّت، در مسائل اعتقادی معتبر نیست و اگر هم فی نفسه حجّت باشد باید مانند سایر روایات غیر قطعی بر قرآن عرضه شود و در صورت مخالفت با اصول کلّی قرآن، کنار گذاشته شده و علم آن به اهل آن واگذار شود.[تسنیم، ‏جلد 3 -  صفحه 300]

اگر احیاناً فطرس مَلَک یا غیر فطرسی از فرشتگان به مهد آنان پناه می‏برد، برای آن نیست که حتماً گناهی کرده است و می‏خواهد بخشوده شود؛ بلکه ممکن است فرشته بی‏گناهی باشد، اما می‏خواهد در آن جایگاه رفیع متعلّم گردد و در پیشگاه انسان کامل و آدم عصر علوم الهی را فرا بگیرد؛ آن هم در اندازه گزارش و نه در حدّ تعلیم؛ زیرا تنها انسان که کَوْن جامع است، می‏تواند به اسمای الهی عالم شود؛ (و علّم ادم الأسماء)[1] و درباره فرشتگان سخن از اِنبا و گزارش است، نه تعلیم؛ زیرا خداوند به حضرت آدم (علیه‏السلام) دستور داد که فرشتگان را از اسمای الهی با خبر نماید؛ (یا ادم أنبئهم بأسمائهم)[2].

از این جا معلوم می‏شود که بخشی از معلّم‏های غیبی برتر از انبیای عادی‏اند؛ چون این انبیا، نبأ و گزارش می‏آوردند، ولی آن معلّمان غیبی، تعلیم دانش می‏دهند. معلّمان بشری برتر از گزارش‏گرهای بشری‏اند و معلّمان غیبی برتر از گزارش‏گران غیبی.[شکوفایی عقل در پرتو نهضت حسینی -  صفحه 104]

در اینکه شیطان از جنس ملائکه بود یا از جنس دیگری بین مفسرین عامه اختلاف است عده‏ای گویند از ملائکه است چون در آیه از ملائکه مستثنی شده است و فرض اینکه استثناء منقطع باشد خلاف ظاهر است و از طرفی چون در آیه ملائکه مأمور سجده بآدم شدند در صورتی که ابلیس از ملائکه نبود مکلّف بسجده نبود اباء او از سجده سبب کفر و طرد او از درگاه حق نمی‏شد و امّا اینکه در آیه دیگری هست که کانَ مِنَ الْجِنِّ «1» جن بمعنای مستور است چنان که بطفل در شکم مادر پنهان است جنین گویند و کسی که عقلش پوشیده شده باشد مجنون نامیده میشود ولی این قول باطل است اولا بنا بر نصّ قرآن مجید که ضرورت مذهب شیعه نیز هست ملائکه معصوم‏اند و نافرمانی خدا را نمیکنند لا یَعْصُونَ اللَّهَ ما أَمَرَهُمْ «2» و خبر هاروت و ماروت و عصیان فطرس مردود است و یا محمول بر ترک اولی است و ثانیا جن و ملک در قرآن دو جنس متفاوت بیان شده «3»

پرسش 69. مگر فرشتگان از مجردات نیستند

و همیشه دریک حد باقی نمی‏مانند، پس چرا برخی از آن‏ها مانند فطرس خطا کردند؟

فرشته‏ها البته یکسان نیستند. فرشتگان حامل عرش و حامل وحی مقامی والا دارند:

__________________________________________________

 (1). قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله «فِی آخِرِ خُطْبَتِهِ یَوْمَ قَبَضَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَیْهِ إِنِّی قَدْ تَرَکْتُ فِیکُمْ أَمْرَیْنِ لَنْ تَضِلُّوا بَعْدِی مَا إِنْ تَمَسَّکْتُمْ بِهِمَا کِتَابَ اللَّهِ وَ عِتْرَتِی أَهْلَ بَیْتِی فَإِنَّ اللَّطِیفَ الْخَبِیرَ قَدْ عَهِدَ إِلَیَّ أَنَّهُمَا لَنْ یَفْتَرِقَا حَتَّی یَرِدَا عَلَیَّ الْحَوْضَ کَهَاتَیْنِ وَ جَمَعَ بَیْنَ مُسَبِّحَتَیْهِ وَ لَا أَقُولُ کَهَاتَیْنِ وَ جَمَعَ بَیْنَ الْمُسَبِّحَةِ وَ الْوُسْطَی فَتَسْبِقَ إِحْدَاهُمَا الْأُخْرَی فَتَمَسَّکُوا بِهِمَا لَا تَزِلُّوا وَ لَا تَضِلُّوا وَ لَا تَقَدَّمُوهُمْ فَتَضِلُّوا». الاصول الکافی، ج 2، ص 414. و در نقل دیگر از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله چنین وارد شده است: إنّی‏ تارکٌ فیکُمُ الثّقلَینْ کِتابَ اللَّهِ و عِتْرَتْی أَهْل بَیْتی فَإنَّهُما لَنْ یَفْتَرِقا حَتّی‏ یَردا عَلیَّ الْحَوض. بحارالأنوار، ج 23، ص 133.

                        پرسش ها و پاسخ های دانشجویی، ج‏20، ص: 147

 «وَ ما مِنَّا إِلَّا لَهُ مَقامٌ مَعْلُومٌ» «1»

 فرشتگان حامل وحی معصومند؛ زیرا در قرآن کریم آمده است: «لا یَعْصُونَ اللَّهَ» «2»

 این گروه تکامل هم ندارند. البته این که تمام فرشته‏ها از یک سنخ باشند یا هیچ فرشته‏ای شبیه انسان دارای نفس مستکمله نباشد، مشخص نیست و هیچ دلیلی نداریم.

جریان فطرس هم به اثبات نیاز دارد؛ زیرا فطرس واژه‏ای یونانی است و در دعای سوم شعبان هم فرشته خوانده نشده است. عبارت دعا این است: «و عاذ فطرس بمهده».

از سوی دیگر، سند این دعا هم باید تحقیق شود و میزان اعتبارش به دست آید. چنانچه درستی سند و فرشته بودن فطرس هر دو اثبات شود، این امر با آیه فوق مزاحم نیست؛ زیرا امکان دارد فطرس از فرشتگان زمینی به شمار آید و با فرشتگان آسمانی یا اخروی تفاوت داشته باشد.

================================

ولایت عشق و حدیث ولادت (امام حسین (ع))

در سال چهارم هجرت(1)، جامعه نوپای اسلامی با ولادت امام حسین علیه السلام به وجود یکی از قدسیان الهی زینت یافت .

فاطمه زهرا علیها السلام نوزاد فروزان را در قنداق زرد رنگی نزد سرور آفرینش(2)، پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم ، آورد و حضرت ضمن رهنمون دخت فروغمندش به استفاده از قنداق سفید، در گوش راست نو رسیده قدسی اذان و گوش چپ اقامه خواند و جبرییل علیه السلام فرود آمد و فرمود:

خداوند متعال ترا سلام رسانده و می فرماید: از آن جا که علی برای تو چون هارون به موسی است ، نوزاد را حسین که معادل عربی نام شبیر، فرزند هارون ، است نامگذاری کن .(3)

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم روز هفتم ولادت ، گوسفندی را عقیقه فرمود و بعد از تراشیدن موی سر معشوق الهی ، به وزن موی او نقره(4) صدقه داد.

از آن جا که شیر فاطمه زهرا علیها السلام به جهت بیماری خشک شده بود، حسین علیه السلام را نزد رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم آورده و آن حضرت به مدت چهل روز با گذراندن انگشت مبارک ابهام و گاهی زبان مبارکش در دهان فرزند دلبندش و مکیدن او، حسین را سیر می نمود و این سبب شد که گوشت و خون حسین علیه السلام از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم بروید؛ از اینرو پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود که حسین از من است و من از حسینم .(5)

از بدو تولد، فرشتگان برای عرض تهنیت از یک سو و تسلیت از سوی دیگر به محضر رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرود می آمدند.(6)

بارالها! بی گمان محمد، بنده و پیامبر تست ؛ این دو پاک ترین و برترین خاندان و ذریه من هستند؛ جبرییل برای من خبر کشته و خوار شدن فرزندم ، حسین ، را بیان کرد. پروردگارا! شهادت او را مبارک گردان و او را سرور و سالار شهیدان قرار ده ؛ بارالها! قاتل و خوار کننده او را عاقبت به خیر مگردان

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم در یکی از سفرهای خود، در بین راه ایستاد و آیه استرجاع (انا لله و انا الیه راجعون ) را تلاوت فرمود و اشک ریخت و یاران حضرت از سبب گریه پرسیدند و حضرت فرمود:

جبرییل مرا از کربلا، کنار فرات که فرزندم حسین را آنجا می کشند، خبر داد؛ گویا جایی را که به زمین می افتد و دفن می شود، می بینم .

رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم پس از برگشت از سفر، بالای منبر رفت و بعد از سخنرانی ، دست راست بر سر حسن علیه السلام و دست چپ بر سر حسین علیه السلام نهاد و سر به آسمان بلند کرد و فرمود:

بارالها! بی گمان محمد، بنده و پیامبر تست ؛ این دو پاک ترین و برترین خاندان و ذریه من هستند؛ جبرییل برای من خبر کشته و خوار شدن فرزندم ، حسین ، را بیان کرد. پروردگارا! شهادت او را مبارک گردان و او را سرور و سالار شهیدان قرار ده ؛ بارالها! قاتل و خوار کننده او را عاقبت به خیر مگردان .

در اینجا مردم در مسجد ناله سر دادند و پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود:

آیا برای او گریه کرده و یاریش نمی کنید!(7)

حدیث ولادت عشق

رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم در این راستا فرمود:

هنگام ولادت حسین در شب جمعه ، جهت بزرگداشت او، خداوند متعال دستور داد تا فرشتگان ماءمور جهنم آتش آنرا بر اهل جهنم خاموش ‍ کنند و فرشتگان بهشتی بهشت را بیارایند و حورالعین خود را زینت داده و به دیدار هم روند و دیگر فرشتگان تسبیح و حمد و سپاس خدای را در صف های بهم پیوسته بپا دارند و جبرییل جهت تهنیت و شادباش گفتن به محضر پیامبر اکرم در هزار گروه که هر گروهی یک میلیون فرشته است ، فرود آید و به محمد صلی الله علیه و آله و سلم بگوید:

من او را حسین نام نهادم . او را شرورترین شخص زمان او، که سوار بر بدترین چهارپاست به قتل می رساند؛ وای بر قاتل حسین و پیشوای او که دستور قتل را صادر نمود؛ من از کشنده حسین بیزار و او نیز از من بیزار است ؛ زیرا در روز قیامت جرمی بالاتر از قتل حسین نیست که با مشرکان در آتش جهنم خواهد شد؛ آتش دوزخ به قاتل حسین مشتاق تر از بهشت به بهشتیان است .

جبرییل را هنگام هبوط، یکی از فرشتگان الهی (8)دید و پرسید:

امشب چه شده ؟ آیا قیامت اهل دنیا به پا شده است ؟

جبرییل فرمود:

برای محمد فرزندی به دنیا آمده که خداوند متعال مرا جهت اظهار تهنیت به محضرش ، فرستاد.

آن فرشته گفت :

ای جبرییل ! قسم به آفریننده مان ، وقتی به حضور محمد شرفیاب شدی ، اسلام مرا به او برسان و از قول من به او بگو که بحق کودک نو رسیده ات ، از پروردگارت بخواه تا از من خشنود شده و بالها و مقام و منزلت مرا در بین فرشتگان به من باز گرداند.

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم که ضمن دریافت تهنیت و تحیت الهی از جبرییل ، از شهادت حسین علیه السلام آگاهی یافته بود، فرمود:

قاتل حسین از امت من نیست ؛ و من و خداوند متعال از ایشان بیزار هستیم .

و به دنبال این ، حضرت نزد فاطمه زهراء علیها السلام آمد و خبر شهادت ریحانه خود را به دخت گرانقدرش داد و زهراء علیها السلام اشک ریخت و فرمود:

ای کاش او را به دنیا نیاورده بودم .(9)

در اینحال رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود:

امامان بعد از حسین ، از وی آفریده خواهند شد.

حضرت نام یک یک ایشان را تا امام زمان ، مهدی عج الله تالی فرجه الشریف ، اظهار فرمود و گفت :

عیسی بن مریم پشت سر او نماز خواهد خواند.

در این لحظه ، فاطمه علیها السلام را آرامش فرا گرفت و سپس جبرییل تقاضا و درخواست آن فرشته را بیان فرمود و رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم حسین را به آغوش گرفت و به آسمان اشاره کرد و فرمود:

بارالها! به حق این مولود بر تو بلکه به حق تو بر این مولود و بر جدش ، محمد، و ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب ، اگر حسین ، فرزند علی و فاطمه ، را نزد تو قدر و منزلتی است ، از درداییل خشنود شود و بال ها و مقام و منزلتش را برای او برگردان .(10)

روایت گهواره

خداوند متعال ولایت امیرالمؤمنین علی علیه السلام را برای فرشتگان اظهار نمود و همه ملائکه جز فطرس آنرا پذیرفتند و از اینرو خداوند متعال بال او را شکست . هنگام ولادت امام حسین علیه السلام ، وقتی جبرییل جهت عرض تهنیت و شادباش به محضر رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم می آمد، فطرس به او گفت :

مرا نزد محمد ببر و حاجت مرا به او بگو تا برایم دعا کند.

وقتی جبرییل برای رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم حاجت فطرس را اظهار نمود، حضرت ، ولایت علی علیه السلام را به او عرضه کرد و بعد از پذیرفتن او، پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود:

شاءنک بالمهد فتمسح به و تمرغ فیه .

بر تو یاد آن گهواره ؛ خود را به آن بچسبان و او را در بر گیر.

فطرس خود را در حالیکه رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم برای او دعا می کرد، به گهواره چسباند و خداوند متعال توبه اش را پذیرفت و بعد از بهبودیش به رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم گفت :

در قبال این لطف و مرحمت ، زیارت و سلام و درود هر کسی را برای امام حسین علیه السلام ، به وی ابلاغ می کنم .(11)

الحسن و الحسین امامان قاما او قعدا.(12)

حسن و حسین در همه احوال امام و پیشوایند؛ چه بایستند و چه بنشینند.

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم

پی نوشت ها:

1. در رابطه با تاریخ ولادت امام حسین علیه السلام بیش از هشت قول وجود دارد؛ برخی چون شیخ طوسی رحمه الله در تهذیب و شهید رحمه الله در دروس و کلینی رحمه الله در اصول کافی سال سوم ، آخر ربیع الاول و بعضی چون مفید رحمه الله در ارشاد و سید بن طاووس رحمه الله در لهوف و ابن صباغ مالکی در الفصول المهمه سال چهارم ، سوم شعبان می دانند؛ کسانی که خواستار تحقیق در این زمینه هستند به مصادر این آراء در کتاب الصحیح عاملی 5/60 مراجعه کنند.

2. برخی روایات دارد که اسماء، حسین علیه السلام را نزد پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم آورد؛ بحار الانوار 43/238.

3. بحار الانوار 43/241 و 238.

4. در برخی روایات طلا نقل شده است . احقاق الحق 11/264 - 260 و کشف الغمه 2/171 و نفس ‍ المهموم شعرانی رحمه الله /6 و چاپ ذوی القربی /21 و بحار الانوار 43/243.

5. مناقب ابن شهر آشوب 4/50 و تفسیر الصافی ذیل آیه 16 سوره احقاف و تفسیر البرهان 4/172 ذیل همان آیه .

6. لهوف سید بن طاووس ص 17.

7. اللهوف /18.

8.نام این فرشته بنابر نقل احقاق الحق 11/286 و بحار الانوار 43/248 درداییل نقل کرده اند.

9.آیه شریفه 15 سوره احقاف در این باره است که می فرماید:

و وصینا الانسان بوالدیه احسانا حملته امه کرها و وضعته کرها و حمله و فصاله ثلاثون شهرا... .

10. احقاق الحق 11/286 - 284 و بحار الانوار 43/248 - 245.

11. بحار الانوار 101/367.

12.بحار الانوار 43/291 و 44/2.