قهر کردن صفت ناپسندى است که آثار شومى بر روابط خانوادگى مىگذارد؛ زیرا آغازى بر شکاف در زندگى زناشویى است و باعث بروز ناراحتىها و اختلاف گردیده، اطمینان زن و شوهر را نسبت به یکدیگر سلب مىنماید.
پیامبر گرامى اسلام صلى الله علیه و آله مىفرمایند: «هر زنى که با شوهرش قهر کند در حالىکه خودش مقصر بوده است، در روز قیامت با فرعون، هامان و قارون در پایینترین جایگاه آتش محشور مىشود، مگر اینکه توبه کند و (نزد شوهرش) برگردد».[1]
پرسش ها و پاسخ هاى دانشجویى، ج48، ص: 79
[1] ( 2).« ایُّما امْرَأةٍ هَجَرَتْ زَوجَها وَهِیَ ظالِمَةٌ حُشِرَتْ یَوْمَ القیامَةِ مَعَ فِرْعَوْنَ وهامانَ وَ قارُونَ فی الدّرکِ الأسْفَلِ مِنَ النّارِ الّا أنْ تَتُوبَ و تَرْجِعَ»( رضىالدین طبرسى، مکارم الاخلاق، ص 202) ..