امام حسین علیه السلام به مرد فقیرى مىفرماید:
... لاتَرْفَعْ حاجَتَکَ إِلَّا إِلى أَحَدِ ثَلاثَةٍ: إِلى ذى دِینٍ، أَوْ مُرُوَّةٍ، أَوْ حَسَبٍ، فَامَّا ذُوالدِّینِ فَیَصُونُ دِینَهُ، وَ أَمَّا ذُوالمُرُوَّةِ فَإِنَّهُ یَسْتَحیى لِمُرُوَّتِهِ وَ أَمَّا ذُوالْحَسَبِ فَیَعْلَمُ أَنَّکَ لَمْ تُکْرِمْ وَجْهَکَ أَنْ تَبْذُلَهُ فى حاجَتِکَ فَهُو یَصُونُ وَجْهَکَ أَنْ یَرُدَّکَ بِغَیْرِ قَضاءِ حاجَتِکَ.
نیاز خودت را به نزد سه نفر ببر: 1- دیندار 2- جوانمرد 3- بزرگزاده
زیرا دیندار براى حفظ دین خود نیازت را برآورده مىسازد و جوانمرد از مردانگى خود شرم مىکند و بزرگزاده مىداند که تو با روانداختن به او آبرویت را فروختى، با برآوردن نیازت آبروى تو را حفظ مىکند.
البته بندگان نیکوکار و نمایندگان حق در بین مردم همان لطف الهى است.
تفسیر و شرح صحیفه سجادیه ج7 66
دست نیاز به سوى بىنیاز ..... ص : 65