گنکهار با یک جمله‏ى پر مغز توبه کرد

یکى از مریدان مرحوم علامه محمد تقى مجلسى به ایشان عرضه داشت:

همسایه‏اى دارم آلوده به گناه، اغلب شبها با نوچه‏هایش مجلس لهو و لعب دارد و به شدت مزاحم من و همسایه‏هاى دیگر است، مردى است قلدر و داش مسلک، و من از امر به معروف و نهى از منکر نسبت به او مى‏ترسم، راهى هم براى تبدیل خانه‏ام به خانه‏ى دیگر ندارم.

علامه محمد تقى مجلسى به او فرمود: اگر او را شبى به مهمانى دعوت کنى من حاضرم در مجلس مهمانى شرکت کنم و با او سخن بگویم، شاید به لطف حضرت حق از اعمال خلافش دست بردارد و به پیشگاه خداوند توبه نماید.

مرد قلدر به توسط مرد مؤمن دعوت به مهمانى شد، دعوت را اجابت کرد، علامه‏ى مجلسى در آن مجلس شرکت کرد، لحظاتى به سکوت گذشت، ناگهان مرد قلدر که از آمدن مجلسى به جلسه‏ى مهمانى تعجب کرده بود به مجلسى گفت: حرف شما روحانیون در این دنیا چیست؟

مجلسى فرمود: اگر لطف کنید بفرمایید حرف شما چیست؟ مرد قلدر گفت:

امثال ما در فرهنگ قلدرى حرف بسیار داریم از جمله مى‏گوییم اگر کسى نمک کسى را خورد باید حقّ نمک را رعایت کند و با او در صفاى محض باشد، مجلسى به او فرمود: چند سال از عمر شما مى‏گذرد؟ پاسخ داد: شصت سال، فرمود: در این شصت سالى که نمک خدا را خورده‏اى آیا حق او را رعایت کرده و نسبت به او صفا داشتى؟ مرد قلدر یکه‏اى سخت خورد، سر به زیر انداخت، اشکش جارى شد، مجلس را ترک کرد، شب را نخوابید، صبح زود به در خانه‏ى همسایه آمد، سؤال کرد: روحانى و عالمى که شب گذشته در خانه‏ى تو بود کیست؟ همسایه گفت: علامه محمد تقى مجلسى است، آدرس آن مرد الهى را گرفت، به محضرش آمد و به دست او توبه کرد و از نیکان روزگار شد!

توبه آغوش رحمت       177     گنکهار با یک جمله‏ى پر مغز توبه کرد ..... ص : 177