بد نیست این شعر را آویزه گوش کنیم !!!

قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه وآله : نِعْمَتَانِ مَجْهُولَتَانِ الْأَمْنُ وَ الْعَافِیَة

دو نعمتند که قدرشان مجهول است: صحت، امنیت‏ .

                        روضة الواعظین و بصیرة المتعظین، ج‏2، ص: 472

-----------------------------

دو نعمت قدرشان مجهول باشد             زمانى کاین دو هم معمول باشد

یکى صحت دیگر اسمش امان است             که هر یک باعث نظم جهان است‏

بود آسوده‏گى بر این دو مربوط             تمام کارها از این دو مضبوط

اگر صحت نباشد تن خراب است             چه آمد ناخوشى عالم سراب است‏

نماز و روزه و اعمال دیگر             در این حالت شود معیوب و أبتر

لذائذ یک قلم ممنوع گردد             تعیش مطلقا مرفوع گردد

چنین کس مى‏شود از زندگى سیر             مرض چون سخت شد دیگر چه تدبیر

غذاهاى لذیذ و کیف نسوان             بکلى میرود یکسر ز میدان‏

به چشمش روز روشن مى‏شود تار             میان رختخواب غم گرفتار

دل پر حسرت از بهر مطاعم             مدام اندر میان خانه نائم‏

نداند قدر صحت غیر بیمار             بهاى عافیت داند گرفتار

چه هستى سالم اى شخص یگانه             بکن شکر خدا در این میانه‏

سلامت بهتر از هر چیز باشد             سلامت ابر گوهر ریز باشد

دیگر امنیت اى فرزانه عاقل             که هر طبعى بدین دو هست مایل‏

تعیش بسته بر امن و امان است             امور زندگى پابست آن است‏

در امنیت بود دخل فراوان             فلاکت فرع ناامنى بدوران‏

ز آشوب این جهان اینسان خراب است             ز ناامنى دل مردم کباب است-

نقل از کتاب دیوان در خوشاب معروف به شهاب صفحه 307

گنج حکمت یا احادیث منظوم، ص: 196