کجا و چطوری سخن گفتن !!!!!!!!!

 لَا تَکَلَّمْ بِمَا لَا یَعْنِیکَ وَ دَعْ کَثِیراً مِنَ الْکَلَامِ فِیمَا یَعْنِیکَ حَتَّى تَجِدَ لَهُ مَوْضِعاً فَرُبَّ مُتَکَلِّمٍ تَکَلَّمَ بِالْحَقِّ بِمَا یَعْنِیهِ فِی غَیْرِ مَوْضِعِهِ فَتَعِبَ وَ لَا تُمَارِیَنَّ سَفِیهاً وَ لَا حَلِیماً فَإِنَّ الْحَلِیمَ یَغْلِبُکَ وَ السَّفِیهَ یُرْدِیکَ وَ اذْکُرْ أَخَاکَ إِذَا تَغَیَّبَ بِأَحْسَنِ مَا تُحِبُّ أَنْ یَذْکُرَکَ بِهِ إِذَا تَغَیَّبْتَ عَنْهُ فَإِنَّ هَذَا هُوَ الْعَمَلُ وَ اعْمَلْ عَمَلَ مَنْ یَعْلَمُ أَنَّهُ مَجْزِیٌّ بِالْإِحْسَانِ مَأْخُوذٌ بِالْإِجْرَامِ

حرف بیهوده مزن، بسیارى از سخنان سودمند را نیز تا محل مناسبى نیابى مگوى، بسا گوینده که حرف حق و مفیدى را نابجا گفت و به رنج افتاد، با نابخرد و خردمند هیچ کدام کشمکش نکن، که خردمند بر تو غالب آید، و نابخرد هلاکت سازد، در غیاب برادرت بهترین سخنى را بگو که دوست دارى در غیابت بگوید که عمل این است، در کارها چون کسى باش که مى‏داند بر نیکى پاداش بیند، و در جرم مسئولیت دارد
تحف العقول ؛ النص ؛ ص379